قافیه های بی مخاطب -پلکِ شب وا کن ندایت نیستم

                             
 
ســــاکـــــن دریــای آبــی نیستــــم
سرنشـین و بــار کشتـــی نیستــم
لنـــج تنهایـی کنـــار ســاحل اسـت
هیچــم و بــی "ناخدایی" نیستـــم
 
موج طوفــان خــم به زیر مــوج نـــــو
موجیـَـم من، یــارِ خاکــی نیستــــم
سوت کشتی بان، صـــدای گیــرودار
وقت حمــلــه روی کشتی نیستــــم
 
چشم ها در چشم ها هی میدونـد
من درین امــواج و ماهـی نیـستـــم
سُر نخور در قلـب مغـلــوب جهـــــان
فکــر کـــن تنهــــا تویـــیُ نیسـتــــم
 
شعر من در عمق چشمان تـواست
چشــــم آبــی! من خیالی نیستــم
سالها چشمم به شکل ابرهاســت
هـــی ببـارد، " آفتـابــــی" نیستـــم
 
چتر خواهم شد برایت، گـــوش کــن!
حیــف حتــی بـادبـــان ـی نیستـــــم
می روم از مـــوجِ چشـمـــانـت به رود
قطره ای ام، سوی خشکی نیستــم
 
..................***..................

آب خـواهـــی خــورد از_این رودهـــا
حیــف در آن رود نیلـــی، نیــستـــم
سالهـــا پلک پر آبــت بستــــه بــــود
پلکِ شب وا کن، "ندا" یت نیستـــم

+ نوشته شده در: پلکِ شب وا کن ندایت نیستم | ۱۳۹۳ بيست و ششم فروردينساعت 12:00 AM توسط DoReMe | ارسال نظر



ایجاد وبلاگ جدید | گزارش تخلف | نمایش لیست وبلاگ هاجامعه مجازی موسیقی ایرانیان